Wraz z początkiem października, chyba śmiało możemy powiedzieć, że niestety sezon chorobowy uważamy oficjalnie za otwarty. A przed nami jeszcze długie 6 miesięcy kolejnych fal przeziębień i zachorowań…. Warto na ten trudny czas zrobić przegląd domowej apteczki i zaopatrzyć się w preparaty, które na pewno mogą się przydać. Jednym z nich jest bez wątpienia nasze prawdziwe dobro narodowe – Zabłocka mgiełka solankowa.
Zabłocka mgiełka solankowa jodowo-bromowa to woda lecznicza wydobywana ze złoża solankowego w Dębowcu (w województwie podkarpackim) znajdującego się na głębokości ponad 500 m pod powierzchnią ziemi. Dzięki temu jest wolna od zanieczyszczeń środowiskowych. W latach 50. XX wieku w okolicach Dębowca prowadzone były wykopaliska mające na celu znalezienie złóż ropy i gazu. Przy okazji odkryto złoża właśnie tej leczniczej solanki. Bogata jest ona w jod (110 mg na 1l), brom (130 mg na 1l), wapń (800 mg na 1l), magnez (400 mg na 1l). Ponadto w jej składzie znajdziemy jeszcze krzemiany, wodorowęglany, chlorki, siarczany, krzem, selen, potas, żelazo, sód, stront. Dzięki mgiełce solankowej możemy suplementować wyżej wymienione minerały poprzez skórę lub drogą wziewną omijając układ pokarmowy. Już nie musimy jechać nad morze, żeby uzupełnić niedobory jodu. Wystarczy wlać mgiełkę solankową do domowego nawilżacza powietrza, aby stworzyć sobie w mieszkaniu prawdziwy nadmorski mikroklimat. Dzięki wyjątkowemu składowi chemicznemu solanki, pierwiastki te są bardzo łatwo przyswajalne.
Jod to pierwiastek, który w przyrodzie występuje głównie w wodzie morskiej oraz w solankach. Z tego względu społeczności zamieszkujące obszary bez dostępu do morza często narażone są na niedobór tego mikroelementu, dlatego szczególnie one powinny zadbać o odpowiednią suplementację. Deficyt jodu może skutkować powstawaniem woli tarczycowych. Może również upośledzać funkcje rozrodcze, utrudniać utrzymanie ciąży oraz zmniejszać zdolność uczenia się.
Dzięki swojemu niezwykłemu składowi Zabłocka mgiełka solankowa jest niezwykle pomocna w działaniach profilaktycznych i leczeniu takich schorzeń i chorób jak:
Zabłocka mgiełka solankowa nawilża drogi oddechowe, oczyszcza pomieszczenia z pyłków alergenów, ujemnie jonizuje powietrze, rozrzedza wydzieliny błony śluzowej.
W zależności od schorzenia mamy cały wachlarz możliwości w kwestii sposobu użycia Zabłockiej mgiełki solankowej. Zabłocką mgiełkę solankową można stosować w inhalatorach i nebulizatorach. Wystarczy wlać odpowiednią ilość do pojemniczka i inhalować za pomocą ustnika lub maseczki. Stosując mgiełkę w ten sposób nie należy jej rozcieńczać. Kolejnym sposobem na zastosowanie mgiełki jest zagotowanie jej w garnku i wdychanie zagotowanych oparów (potocznie nazywamy ten zabieg „parówką”). Zabłocką mgiełkę solankową można również dodać do domowego nawilżacza powietrza do wody w proporcji 1 dawka mgiełki solankowej na 2 dawki wody i w ten sposób nawilżać i jonizować pomieszczenie. Przy schorzeniach gardła i aftach, płuczemy nierozcieńczoną mgiełką Zabłocką gardło lub jamę ustną (przed skorzystaniem z nebulizatora, inhalatora czy nawilżacza powietrza, należy wcześniej zapoznać się z instrukcją urządzenia).
Jeśli naszym miejscem zamieszkania nie jest nadmorska okolica, warto stosować Zabłocką mgiełkę solankową profilaktycznie 1 x dziennie. W przypadku konkretnego schorzenia częściej.
Fenomenem jest to, że w stosowaniu Zabłockiej mgiełki solankowej nie ma ograniczeń wiekowych. Mogą stosować ją nawet noworodki oraz kobiety w ciąży. Osoby z chorobami niewydolności krążenia, nowotworowymi, gruźlicą płuc, zaawansowaną astmą oskrzelową, nadczynnością tarczycy przed zastosowaniem Zabłockiej mgiełki solankowej powinny skontaktować się z lekarzem.
Pewne jest to, że jeśli nie mieszkacie nad morzem Zabłocka mgiełka solankowa przyda Wam się na pewno. Jeśli nie do leczenia konkretnych schorzeń to do wziewnej suplementacji jodu – niezbędnego pierwiastka do utrzymania prawidłowego funkcjonowania organizmu.
Powyższy artykuł, nie jest poradą medyczną. Wszelkie informacje zawarte na stronie internetowej są dostarczane wyłącznie do celów edukacyjnych i nie mają na celu zastąpienia indywidualnej porady medycznej udzielanej przez lekarza, ani też nie stanowią rekomendacji jakiegokolwiek określonego sposobu leczenia.